K&N GEMS : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 308 / 336

The Document Research Methods Case Study: The Dhammakakkappavattana Sutta Pramaha Pongsak THANIO Abstract Dhammacakkappavattana Sutta (Sanskrit: Dharmacakaravartana Sutra) is regarded as one of the

The Dhammacakkappavattana Sutta, a key Buddhist text, shows multiple versions arising after the Buddha’s death, raising authenticity questions. This research employs text-critical methods to establish

ธรรมาภาว วาสาร์ วิชาการทางพระพุทธศาสนา ฉบับที่ 1 ปี 2559 เป็นฉบับแปลภาษาจีนโบราณของคำภิรรคติวิเศษตะ (D2) ดังที่กล่าวไป 5. Kuo ch’ü hsien tsai yin kuo ching (過去現在因果經) 3 (T3:644b-645a) เนื้อหาที่ป

ฉบับนี้นำเสนอการศึกษาและแปลเนื้อหาจากคัมภีร์พระพุทธศาสนาหลายเล่ม รวมถึงเนื้อหาจาก “ธัมมจักกัปปวัตนสูตร” ซึ่งมีการอภิปรายถึงหลักการและแนวทางปฏิบัติทางพระพุทธศาสนาที่สำคัญ เช่น การเว้นห่างจากหนทางสุดโต่

สงเคราะห์ท่านด้วยรายงานชื่อ SN.56.11 Tathagatena vutta 1 สงเคราะห์ Tsa a han ching ( 難П含經) 379 เอกโอตตวาจา Tsen i a han ching ( 增壹阿含經) Chuan fa lun ching ( 轉法輪經) แปลโดยท่านอานชื่อตาวา ( 安世高) San chuan

ข้อมูลเกี่ยวกับคัมภีร์และแหล่งข้อมูลในพระพุทธศาสนาได้แก่ เอกโอตตวาจา, คัมภีร์มหาวร รวมถึงชื่อของการแปลในหลายภาษา ทั้งภาษาสันสกฤตและทิเบต การสำรวจนี้จะช่วยให้เข้าใจถึงแหล่งที่มาของความรู้ในพระพุทธศาสนา

สงฆตนิกาย SN.56.11 Tathagatena vutta 1 ฉบับแปลภาษาเทียนบด Chos-kyi-kkhor-lo rab-tu bskor-bahi mdo มหาวรรค Mahāvastu ขฺทกานัญาปฏิสังขิมวรรณา Patij 2.7 Dhammacakka-kathā กลุ่มที่ 2 คัมภีร์นิย

บทความนี้นำเสนอคัมภีร์และกลุ่มเนื้อหาที่สำคัญในพระพุทธศาสนา โดยจำแนกออกเป็นกลุ่มต่างๆ เช่น คัมภีร์นิยายพิศาลและคัมภีร์อภิธรรม เป็นต้น เนื้อหาผ่านการแปลภาษาอย่างละเอียด รวมถึงการแปลโดยอาจารย์ชื่อดัง เพ

AKVy Sphuṭārthā Abhidharmakośavyākhyā. 1971. edited by U. Wogihara. Tokyo: Sankibo Press. (first printed. 1932-1936. Tokyo: Publishing Association of Abhidharmakośavyākhyā) LV Lalita Vistara: L

This text provides a comprehensive list of key Buddhist scriptures and their published editions, highlighting important works such as the Abhidharmakośavyākhyā, Lalita Vistara, Mahāvastu, and the Vina

Vinayapitaka vol.IV. 2001. edited by Hermann Oldenberg. Oxford: PTS. (first printed. 1882) Vinayapitaka vol.V. 2006. edited by Hermann Oldenberg. Oxford: PTS. (first printed. 1883) อ้างอิงอื่น ๆ PT

Vinayapitaka editions include volumes IV and V, edited by Hermann Oldenberg, published by the Pali Text Society with first prints in 1882 and 1883 respectively. Other important references include Nori

MAYEDA, Sengaku (前田専學). 2001 "Agonkyō 阿含経 (คัมภีร์พระสูตฺฉบับปฐม)" Button-kaidai-jiten 仏典解題事典 (สารานุกรมอธิบายคัมภีร์พระพุทธศาสนา): 60-62. Tokyo: Shunjusha. (first printed. 1966) MIYAMOTO, Shōson (宮本

เอกสารนี้รวบรวมผลงานและการศึกษาเกี่ยวกับคัมภีร์พระพุทธศาสนา โดยประกอบไปด้วยข้อมูลจากผู้เขียนที่สำคัญ เช่น MAYEDA, Sengaku, MIYAMOTO, Shōson, Mizuno, Kōgen และ Mori, Shōji ซึ่งได้มีการศึกษาหลักการและวั

Tokyo: Chūō-gakujutsu-kenkyūjo. 2000 Genshi-bukkyō-seiten-shiryō-ni-yoru-shakusonden-no-kenkyū 原始仏教聖典資料による釈尊伝の研究3（ガリヴァヤ仏史 史伝3）。Tokyo: Chūō-gakujutsu-kenkyūjo. MORI, Sodō (森祖道). 1984 Pari-bukk

このテキストは、様々な仏教に関する文献の研究を紹介しています。特に、原始仏教やペーリ仏教に関する研究が含まれており、それぞれの著者の貢献が説明されています。原始仏教聖典資料による釈尊伝の研究やペーリ仏教釈文本献の考察、応語の阿含経と漢訳原本の関連性について多角的に分析されています。また、西蔵伝の阿含経に関する考察や初期仏教における聖典成立と修行体系の関係についても触れられています。これらの研究は仏

อัìñำøm kÏo pôn’etạm vassaṁ vutthãnam bhikkhùnâm bhagavantaṁ dassanāya upasaṁkamituṁ atha kho te bhikkhū vassaṁ vutthã temāsacca...

การจัดหมวดหมู่คำสอน และสร้างระบบการถอดคำสอน เช่น พระวินัยซึ่งมีพระอุบาลีเป็นหัวหน้าหน้า เมื่อพระพุทธเจ้าทรงบัญญัติศัพท์ใหม่ขึ้น ก็รวบรวมเรียบเรียงเหตุการณ์อันเป็นต้นบัญญัติ ตัวพระบัญญัติอันเป็นเนื้อหา

เนื้อหานี้ว่าด้วยการจัดหมวดหมู่คำสอนที่สำคัญในพระพุทธศาสนา รวมถึงการรวบรวมและเรียบเรียงคำสอน โดยเฉพาะพระวินัยและพระธรรมที่เน้นความเหมาะสมในการเข้าใจและจดจำ พระอุบาลีเป็นหัวหน้าในเรื่องพระวินัย ขณะที่พ

ภายหลังพุทธบรรพีพุทธา พระพุทธศาสนาได้แพร่ขยายออกไปกว้างขวางขึ้นอีก โดยเมื่อคราวสังคัปนากรครั้งที่ 2 คณะสงฆ์มีรากฐานมั่นคง แผ่ขยายไปถึงอินเดียตอนใต้ และอินเดียตะวันตก แม้คณะสงฆ์ได้แพร่ขยายไปอย่างกว้างข

บทความนี้สำรวจการขยายตัวของพระพุทธศาสนาและบทบาทของคณะสงฆ์ในยุคต่างๆ หลังพุทธบรรพีพุทธา โดยเฉพาะในการประชุมสงฆ์และปฏิรูปการปฏิบัติ ตามพระธรรมวินัย ซึ่งทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงภายในคณะสงฆ์อย่างมีนัยสำคัญ

เชิงอรรถ 39 (ต่อ) นอกจากนี้ หมวดปัจจัยสีลักขบทที่ 73 ยังกล่าวไว้อย่างนี้ โย พานะ ภิกขุอนรรถมาสามัปิโตมคะ อุดิสมาเน เอวมVadeya : ไอด่้น' eva kho aham จนาํ ayam pi kira dhammo suttāgato suttapariyāpañ

เนื้อหาเกี่ยวกับปฏิโมกข์ที่ถูกแสดงในทุกเดือนในประเทศไทย โดยมีภิกษุเข้าใจและปฏิบัติตามคำสอนในพระสูตร ข้อความนี้ยกตัวอย่างการแสดงปฏิโมกข์และความสำคัญของการทำความเข้าใจเนื้อหา รวมถึงวิธีการและพิธีกรรมที่

ธรรมนาว วรรณารักรการชาราวพรฒครสถานา ปีที่ 7 ฉบับที่ 2 (ฉบับรวบรวมที่ 13) ปี 2564 106 The Notion of Antarābhava in Abhidhamma Traditions Prapakorn Bhanussadit Abstract "Antarābhava" or an "interme

บทความนี้สำรวจแนวคิดของ 'อันตระภาวะ' ซึ่งเป็นสถานะระหว่างความตายและการเกิดใหม่ โดยเฉพาะในการอภิปรายระหว่างคณะพุทธศาสนาต่างๆ ในอินเดียโบราณ ปัญหาพื้นฐานคือชีวิตหนึ่งติดตามอีกชีวิตหนึ่งทันทีหรือมีช่วงพั

inging the notion of antarābhava in order to enable our systematic understanding of antarābhava. An analysis regarding the thoughts behind the arguments was made by focusing on the names and character

บทความนี้นำเสนอการวิเคราะห์แนวคิดเกี่ยวกับ antarābhava เพื่อสร้างความเข้าใจระบบเกี่ยวกับแนวคิดนี้ โดยจะมุ่งเน้นที่ชื่อและลักษณะต้นแบบของ antarābhava และคำพ้องความหมาย เช่น antarābhava, antarāparinibbā

ฝ่ายที่ยอมรับมิเรื่องนี้ถือว่าเป็นคัมภีร์ที่มีความสำคัญในการศึกษามติธรรมอย่างมาก (3) Abhidharmakosabhāsya (อภิธรรมโกศจัฏฐะ, AKBh) รวบรวมโดยท่านวสุพันธุ ถึงแม้ว่าจะเป็นคัมภีร์ที่รวมรวมและสรุปมติธรร

ฝ่ายที่ยอมรับมิเรื่องนี้ถือว่าเป็นคัมภีร์ที่มีความสำคัญในการศึกษามติธรรมอย่างมาก เช่น อภิธรรมโกศจัฏฐะรวบรวมโดยท่านวสุพันธุซึ่งมีการแสดงความเห็นที่เกี่ยวข้องกับนิกายสรวาสติวิทยาและเสตรานติกะ แม้ว่าทั้ง

แนวคิดเรื่องอัตราผลของความตายในคติภูมิของแต่ละนิกาย (1) The Notion of Antarábhava in Abhidhamma Traditions (1) 3) อุบทิพา หมายถึง ช่วงขณะสัตว์นั้นปฏิสนธิในภพใหม่ 4) ปฎุปภาพ หมายถึง ช่วงเวลาตั้ง

บทความนี้สำรวจแนวคิดเกี่ยวกับอัตราผลของความตายในคติภูมิของแต่ละนิกาย โดยเน้นที่แนวคิดเรื่องอุบทิพาและปฎุปภาพ ซึ่งแบ่งช่วงเวลาของสัตว์ตามทฤษฎีอัตราผล นอกจากนี้ยังได้วิเคราะห์เนื้อหาจากโคตรตรสูตรและพระส

复有众生，一身若干想，光音天，是　三識住。 หรือ有众生，空處住，是五識住；或識處住，是六識住；或不用處住，是七識住。 (3) สูตรตรษสูตร (DN10) katame satta dhamma pariññeyya? satta viññāṇa-ṭṭhito. sant΄āvuso satta nānatta-kāya nānatta-saṅñino, seyyathā pi

áḷāsāṇāññāyatanam samatikammam 'anantam viññānan ti' viññāṇaññāyatanuapaga. ayam chatti viññāla- tthiṭi. sant' avuso satta sabbasa viññālaññā- yatanam samatikammam 'n’atthi kiñci'ti akiñcānñā- yatanúp

บทความนี้กล่าวถึงการศึกษาพระสูตรและวิญญาณ โดยเน้นไปที่การวิเคราะห์พระสูติจำเพาะที่มีเนื้อความพิเศษและความสำคัญของวิญญาณในบริบทต่างๆ ซึ่งเป็นธรรมที่ควรกำหนดคู่รู้และมีความสำคัญต่อการปฏิบัติในพระพุทธศาส

ธรรมารว วารสารวิชาการทางพระพุทธศาสนา ปีที่ 7 ฉบับที่ 2 (ฉบับรวบรวม 13) ปี 2564 1) T13 เป็นพระสูตรเดียว แปลโดยท่านอนิชื่อเกา (安世高) จากคัมภีร์ต้นฉบับของนิภยสรวาสติวาท 2) DA10 เป็นพระสูตรที่ร่วมอยู่ในพ

วารสารนี้นำเสนอข้อมูลเกี่ยวกับพระสูตรต่างๆ ในพระพุทธศาสนา รวมถึงการศึกษาความแตกต่างของพระสูตรในสายการสืบทอดต่างๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเรื่องอันตรภาคและคันตราภินิพพาย โดยมีการอ้างอิงถึงงานวิจัยจากผู้เชี่ยว

[7] หากไม่ได้เข้าส่งขอปรินิพพาน ก็ได้เข้าสู่อุทธังคโสดา-ปรินิพพาน (2) สุตสูตร (SN46.3) evam bhāvitesu kho bhikkhave sattasu sambhojihangesu evam bahulaktesu satta phala sattā nӑṃsāṃsā paṭikan kha. ka

บทความนี้กล่าวถึงแนวทางการเข้าสู่ปรินิพพานและอุทธังคโสดาที่อ้างอิงจากสุตสูตร สนทนาเกี่ยวกับสภาพของอริยสัจในชีวิตมนุษย์ และการบรรลุผลทางธรรม พุทธศาสนาเสนอความสำคัญของการดำเนินชีวิตตามธรรมะเพื่อเข้าสู่ก